Le Corbusier tarafından tasarlanan Ronchamp'taki Notre-Dame du Haut'un mimarisi, modernist mimarinin önemli bir örneğidir ve yenilikçi ve ayırt edici özellikleriyle ünlüdür.
İşte Ronchamp mimarisinin bazı önemli yönleri;
Şapel, manipüle edilmiş bir dizi geometrik şekli andıran heykelsi ve organik bir forma sahiptir.
Le Corbusier'nin tasarımı, genellikle modernizmle ilişkilendirilen katı geometrik formlardan uzaklaşarak daha etkileyici ve heykelsi bir yaklaşım getirmektedir.
Çatı, bir dizi dalgalı beton kabuk yapı ile en ikonik özelliklerden biridir. Kabuk çatı sadece işlevsel değil, aynı zamanda bir dizi kalkık el veya yelkeni andıran estetik ve sembolik amaçlara da hizmet etmektedir.
Le Corbusier şapelin içindeki ışık ve gölge etkileşimine özen göstermiştir. Doğal ışığın iç mekana süzülmesini sağlayan küçük açıklıklar ve stratejik olarak yerleştirilmiş pencereler, gün boyunca dinamik ve sürekli değişen bir ışık oyunu yaratıyor.
Birincil inşaat malzemesi, Le Corbusier'nin mimari tarzının ayırt edici özelliği olan betonarmedir. Beton kullanımı cesur ve alışılmadık formların yaratılmasına olanak sağlamıştır.
Şapelin içi, merkezi bir dini tören alanı ve minimalist mobilyalarla sade bir biçimdedir. Odak noktası, ışık oyunları ve benzersiz mimari formlarla zenginleştirilen düşünceli ve ruhani bir atmosfer yaratmaktır. Şapel bir tepe üzerinde yer almaktadır ve tasarımında çevredeki manzara dikkate alınmıştır. Bina ile doğal ortamı arasındaki ilişki, genel tasarım konseptinin ayrılmaz bir parçasıdır.
